Voordat ons laatste avontuur in Thailand kon beginnen, vond vliegveld Indonesië het nodig om ons nog even wat laatste centen af te persen. Nadat we alles netjes hadden ingecheckt, we door de paspoortcheck heen waren, stond er nog een stalletje die ons airporttax wilde laten betalen. Naja, prima, maar we moesten pinnen. En waar kon dat? Juist, buiten het vliegveld... Nadat we opnieuw de scan door waren en ons paspoort hadden laten controleren, mochten we door naar Bangkok, Thailand!

We wilden niet in de bekende stinkende stad verblijven, dus gingen we meteen door naar het busstation dat ons naar Kanchanaburi zou vervoeren. Kanchanaburi is een stadje ten westen van Bangkok, waar de strijd om de brug van de rivier Kwai gestreden werd. Bij het aanleggen van deze brug tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen veel dwangarbeiders om het leven, waaronder ook 18.000 Nederlanders. Deze brug werd aangelegd als verbinding tussen Thailand en Birma door de Japanners. Uiteindelijk is de originele brug gebombardeerd en na de oorlog weer opgebouwd.

Na 3 dagen in Kanchanaburi vervolgden we onze reis naar het echte zuiden van Thailand; het paradijselijke Koh Phi Phi (Koh PP). Koh PP bestaat eigenlijk uit 2 eilanden, Koh PP Don en Koh PP Leh. Koh PP Leh is het eiland dat bekend is geworden wegens de film ‘The Beach' en is onbewoond. We zijn erachter gekomen dat het strand uit de film nog steeds mateloos populair is. We konden het zand haast niet zien omdat er duizenden mensen op stonden. Het was goed voor te stellen dat de baai prachtig is, helaas was het lastig te zien door alle motorboten en vele toeristen.

Wij verbleven op Koh PP Don, en het eiland is echt een party-eiland. Overdag is het een normaal eiland met fruitstalletjes, souvenirshops en restaurantjes. Echter 's avonds veranderd het in een feesteiland, het fruit werd vervangen door buckets voor budgetprijzen. De tattooshops wachten rustig af totdat de feestgangers te dronken zijn om logisch na te denken en sturen de heren en dames met een dolfijn of schedel op de onderrug naar huis.

Het strand was echter heerlijk om de hele dag op te liggen, het water was helderblauw en de omgeving was prachtig. Na een week zonnen, zwemmen, snorkelen en feesten, was het tijd om het paradijs te verlaten.

We vertrokken met lichte tegenzin naar Petchaburi, een klein dorpje ongeveer 150 km ten zuiden van Bangkok. Na een ritje met de nachttrein, die 4 uur vertraging had opgelopen - suck on that NS! - kwamen we aan in Petchaburi. In Petchaburi is niet erg veel te doen op wat tempels op een heuvel en grotten na. We hebben deze dan ook allemaal bezocht in 2 dagen. Na een paar dagen cultuursnuiven, goedkoop eten op nightmarkets en een gezellige avond met wat locals vertrokken we voor de allerlaatste dagen van onze reis. Terug naar Bangkok!

Het bleek dat Bangkok een aardige indruk had achtergelaten in januari; we hadden geen kaart meer nodig, liepen overal heen en ontweken behendig alle mannetjes met pennetjes en TukTuk's voor 10 baht. We zijn naar plekken in Bangkok gegaan waar we aan het begin van onze reis niet aan toe zijn gekomen, zoals Chinatown, belachelijk grote winkelcentra en de grootste markt ter wereld, de Chatuchak weekend market.

Toen we in januari voor het eerst aankwamen in Bangkok hebben we de reis ingeluid met een avond stappen, wat gefrituurde kevers en meelwormen. Om onze reis af te sluiten hebben we opnieuw een megagezellige avond gehad op Khao San Rd - min de gefrituurde insecten -.

Het was intussen flink ingezonken dat we weer naar huis gingen en de reis was nog veel leuker en mooier dan we op voorhand hadden bedacht. Dus met een licht melancholisch gevoel zijn we voor de laatste keer van de reis het vliegtuig ingestapt en vlogen we naar huis!