We waren gebleven bij het plaatsje Airlie Beach. Die bezochten we o.a. voor de Whitsunday Islands, doe maar is zoeken op google! We stelden onze TomTom - wat nou kaartlezen - in op Airlie Beach, en daar gingen we. Eenmaal bij aankomst bleek het weer wat tegen te zitten en het begon zowaar een beetje te regenen! Onze laatste regenbui was in Vietnam, dus dat was alweer een tijdje terug! Maar dat even terzijde.

Gelukkig zou het de volgende dag alweer wat opklaren en schepen zouden weer uitvaren naar de Whitsunday Islands! Bij het boeken van deze trip, besloten we ook te gaan duiken die dag! Onze eerste duik in de Great Barrier Reef! Spannend!

De volgende dag dus vroeg op voor de Whitsunday Islands! Wakker worden was geen probleem, we bleken namelijk direct naast een vliegveldje te liggen. Die zagen we niet aankomen in het donker, omdat we de vorige dag 's avonds pas arriveerde.

Het weer was een stuk beter inderdaad, maar de zee was nog steeds erg ruig. Na ongeveer 10 minuten hing de eerste passagier al over de reling. Gelukkig hadden wij er wat minder last van, lang leve de reispillen - kwestie van een goede voorbereiding he - . Eenmaal aangekomen bij Blue Pearl Bay brak de zon door en maakte we ons klaar voor de eerste duik. Het zicht onderwater was niet bijzonder goed, iets minder dan 10 meter. 'Ik zag niet eens mijn eigen brillenglazen', aldus Marieke. Maar eenmaal een tijdje onderwater blijkt toch al snel waarom iedereen het steeds over de Great Barrier Reef heeft, werkelijk fantastisch! De ene vis is nog groter, grappiger en kleurrijker dan de ander. Maar ook het koraal is prachtig, en daar hebben ze hier nogal veel van! Je komt eigenlijk steeds een paar ogen te kort. Leuk detail is dat we regelmatig door - soort van - koraaltunnels heen doken. Volgens ons moet je daar eigenlijk speciale certificaten voor hebben, maar vooruit. Ook de tweede duik was ook weer fenomenaal! Met deze twee duiken zat het ochtendprogramma erop en konden we door naar het wereldberoemde - wie kent het niet - witte strand.

Tijdens de tocht naar het strand kregen we een heerlijke lunch voorgeschoteld. Deze timing was achteraf gezien eigenlijk dramatisch, gezien het feit de golven almaar hoger en hoger werden. Het duurde dan ook ongeveer weer 10 minuten voordat er iemand over de reling hing. Opvallend was echter dat het toch vooral Nederlanders waren die hier zo'n last van hadden. Balkenende zou op zijn beurt gezegd hebben, 'Waar is toch die VOC mentaliteit gebleven?!' - maar goed, Balkenende was helemaal niet aanboort - .

Het was vervolgens even doorzetten maar na een driekwartier dobberen kwamen we gelukkig aan bij het beroemde witte strand. Het witte zand met het azuurblauw en groene water, een prachtig combinatie! Twee weetje-datjes over Whitehaven Beach. 1) Het water hier is zo helder dat je een pijlstaartrog gewoon ziet zwemen. 2) Het zand is nog fijner dan de korrels in de tandpasta! Aldus de kapitein die zich ontpopten als een ware tourguide. Zie de foto's!

Na dit prachtige avontuur besloten we weer door te reizen naar Townsville en Charters Towers. Townsville is een mooi en moderne stad aan de kust met o.a. gratis WIFI midden in het stadscentrum. Charters Towers daarentegen is juist een heel oud goudmijnstadje in de outback van Australië. Alsof we in de 18^e eeuw beland waren terwijl we rustig door dit stadje heen reden!

Na Charters Towers bereikten we onze eindbestemming Cairns. In Cairns hangt vooral een hele relaxte sfeer. Met live muziek, mensen die chillen op het gras, groot en gratis zwembad genaamd the Lagoon. Dit uiteraard allemaal midden in de stad. En de Australiër is ook hier bijzonder relaxt en aardig, zoals we eigenlijk gewend zijn inmiddels. We begrijpen dan ook erg goed dat heel veel mensen uit Europa hier blijven plakken en een nieuw leven opbouwen! En onder het mom van; we zijn er nu toch, besloten we weer te duiken én te snorkelen in - jawel - de Greet Barrier Reef! De vorige duik had namelijk toch wel een diepe indruk gemaakt!

We kozen dit keer voor een maatschappij met de grootst mogelijke boot, voor het geval we weer tussen de hoge golven zouden zitten! Het was prachtig weer dus misschien wat overdreven, maar gewoon voor het geval dat! Bij deze duiken was het zicht meer dan 10 meter, en overtrof eigenlijk weer onze stoutste verwachtingen!

Maar na een paar dagen Cairns moesten we dan toch echt - met pijn in ons hart - de camper inleveren. De backpack werd weer volgestouwd en de schema's van het openbaarvervoer werden weer bestudeerd. Op naar de luchthaven - toch maar met de taxi - voor ons volgende avontuur in Indonesië.