Hoi An, een prachtig dorpje aan een rivier met haar 1001 lampionnetjes. Zeer knus met smalle straatjes en mooi versierde bruggen. Vooral 's avonds ziet het er uiteraard prachtig uit, met overal toneel en dans op straat. Heerlijke geuren van eten en wierook walmen je tegemoet wanneer je door de pittoreske straatjes loopt. Kortom; een prachtig dorpje met heel veel toeristen! 'You buy something?', is dan ook een veel gehoorde zin die iedereen hier in vloeiend Engels kan uitspreken. Onze onderhandelingstechniek (lees. gewoon weglopen) werd weer volop ingezet!

Tevens staat Hoi An bekend om de vele kleermakers, waar alles keurig op maat (na)gemaakt wordt. Tel daarbij op dat het eigenlijk op elk moment van de dag happy hour is, dus sla je slag! Ook wij laten zo'n pracht mogelijkheid natuurlijk niet onbenut. Een donkerblauw pak voor Roy en een jas plus spijkerbroek voor Marieke!

Verder ontmoet je op reis verschrikkelijk veel (vaak interessante) mensen. Zo ook in Hoi An, we maakte er kennis met meneer Trung. Hij sprak ons aan en begon vol enthousiasme te vertellen over zijn dorpje. Een vissersdorpje a la Volendam op 3 km afstand van Hoi An. En alsof dat nog niet genoeg is maakte ze ook nog uit klei getrokken potten en andere prullaria. Of wij misschien zin hadden om het dorpje te komen bezichtigen? Om daarna samen met zijn gezin bij hem thuis te komen lunchen? Ja natuurlijk! Dat is dan wel even 200.000 Dong = 7,5 euro per persoon. Blijkt dat meneer Trung gewoon een eenmanszaak heeft en touroperator is! Maar vooruit, het lijkt ons wel wat dus prikken we samen met meneer Trung een datum in ons druk bezette agenda. En dat bleek een schot in de roos, een heel bijzondere tour! Meneer Trung vertelde vol passie over zijn dorpje en Vietnam in het algemeen. Ook bezochten we een pottenbakkerij, waarbij we ook zelf een pot boetseerde op de wel bekende pottenbakkersschrijf. Daarna vertrokken we naar watertje om even rustig te vissen. De vissen sprongen werkelijk op, over en naast de dobber, maar we hebben helaas geen enkele vis gevangen. Om uiteindelijk naar het huis van meneer Trung te rijden voor een lunch. Mevrouw Trung bleek echter bijzonder haar best te hebben gedaan! Het was een zeer uitgebreide maar bovenal heerlijk lunch met de lekkerste Vietnamese loempia's en vis ooit gegeten!

Diezelfde dag kwamen er gelukkig achter dat onze visum nog maar 10 dagen geldig is. Dus besloten we om direct de volgende dag naar de hoofdstad Hanoi te reizen middels de bekende slaapbus. Bij aankomst direct naar het hotel gelopen, om daarna de stad te verkennen.

We begonnen onze tour bij het Ho Chi Minh Mausoleum, waar de grote leider opgebaard ligt. Een indrukwekkend gebouw (geïnspireerd door het mausoleum van Lenin, hoe kan het ook anders) met lange rijen! De beste man is inmiddels ruim 40 jaar overleden, maar elke dag opnieuw lopen er honderden mensen langs zijn lichaam in het glazen sarcofaag. Best vervelend eigenlijkals je laatste wens is gecremeerd te worden. Verder op hetzelfde terrein kan je o.a. zijn woning, kantoor, en garage bekijken waar hij de laatste jaren van zijn leven doorgebracht heeft. Al met al een zeer indrukwekkend terrein. We eindigde de dag op de Bia hoi, een straat waar je goedkoop een biertje kan drinken. We ontmoeten er een hele enclave buitenlanders die Engelse les geven op verschillende scholen in Hanoi, gezellig! We werden meegesleept naar een gezellig restaurantje en naar het ‘lerarenhuis' waar de meeste van hen wonen. Een grote bende natuurlijk, maar een Duits meisje was jarig en dat moest gevierd worden!

Verder nog een aantal dagen de stad bekeken, er is genoeg te zien namelijk! Inmiddels is de tour geboekt naar Halong Bay en Sapa. Daarover meer in ons volgende reisverhaal....