In Hanoi vonden we om de hoek van ons hotel een leuk klein reisagentschapje Green Mango Travels. Hier zat Lily, die ons voordat we het wisten 2 (zeer voordelige) tripjes had aangesmeerd. Om te beginnen werden we 2 dagen op een boot vervoerd naar het magische Halong Bay.

Ha Long Bay betekent in het Vietnamees ‘baai van de dalende draak'. De mythe luidt zo; in de tijd dat Vietnam net een eigen natie werd, moest het land vechten tegen de indringers. De Goden stuurden een familie van draken om ze te beschermen. De draken spuwden stenen en juwelen uit, deze vormden een enorme muur van rotsen om de indringers te weren. Wegens onverklaarbare magische redenen vormden de rotsen zich voor de schepen van de indringers, waardoor ze tegen de rotsen en in elkaar voeren. Hoppa, 1-0 voor de draken. Na de overwinning besloot de drakenfamilie te blijven leven in Ha Long Bay en schijnbaar leven ze hier nog steeds...

Er was ons verteld dat het weer net zo zou zijn als de dag ervoor, ‘Same,Same'. Toevallig was de dag ervoor een heerlijk zonnige dag, die we hebben doorgebracht in korte broek, t-shirtje en slippers. Dus bedenk onze (lichamelijke) schok toen het ongeveer 11 graden was in Halong Bay. De zon had plaats gemaakt voor mist en soms miezerregen. Sta je dan, met je goede gedrag, op je slippers.

Ondanks de kou is Halong Bay een fantastisch gezicht; de rotsen waren gehuld in mist met een grijze achtergrond van de wolken op rustig heldergroen kabbelend water. Het gaf een heel mysterieuze sfeer waardoor het verhaal over de draak haast zou gaan geloven.

Onze super-de-luxe boot, de Poseidon, werd gedeeld met 11 andere mensen uit landen als Denemarken, Engeland, Taiwan, Duitsland en Rusland. Met dit diverse gezelschap zijn we naar de surprise-cave gevaren in de bootversie van een Tuk-Tuk. De verrassing van deze grot is ons nog steeds zeer onduidelijk, maar het was een mooie grot. De grotten van Han zijn er niks bij! Vervolgens zijn we gaan kajakken rond een aantal prachtige rotsformaties. Omdat we onze handen zo koud werden, voelde het water lekker warm aan. Wegens dit gevoel kreeg Roy het briljante idee om van de boot af te springen. Hij was echter niet de enige; Engelsman Alex had hetzelfde idee. Na drie heldhaftige sprongen (ruim 7 meter hoog) was het warme water toch best fris.

Een (voor de één) warme douche en een enorme, warme maaltijd later, begon de karaoke. Een paar biertjes later hadden we met 6 man (Alex de zingende Engelsman met zijn vriendin Amber, de Deense Erik en Anna en de Nederlandse nachtegaaltjes; wij dus) de hele ruimte leeg gezongen. Onze tour guide sloot de avond af met wat prachtige Vietnamese nummers en natuurlijk het emotionele ‘Hit me baby one more time' van Britney Spears.

De laatste dag van Halong Bay was tevens de eerste dag van Sapa. We werden doorgevoerd van busje naar nachttrein. Het treinstation was een heerlijke chaos en we kwamen in een cabine terecht die iets minder luxe was dan op het plaatje. De twee Nederlandse dames die 8uur lang bij ons zaten, waren zo enorm trots op hun afdingkwaliteiten dat we niet durfden te zeggen dat een kaart voor 400.000dong (€14,-) toch best enorm duur is.

Nacht 1 in Sapa werd doorgebracht in een homestay. Een soort clubhuis waar je met z'n allen op zolder ligt, terwijl de familie beneden ligt te snurken. Voordat we hier kwamen, hadden we een trekking van ruim 12 km in de benen. Deze tocht ging niet over een mooi verhard pad, nee. Het ging over de randen van glibberige rijstvelden en door modderhopen die tot de enkels kwamen. In Sapa was het ongeveer 5-10graden overdag. Hier waren we ditmaal wel op voorbereid! Met 6 lagen kleding en (legerprint)laarzen waren we er volledig tegen opgewassen, tenminste dat dachten we. Toen we aankwamen bij de homestay, bleek deze niet verwarmd en viel zelfs de elektriciteit soms uit. Zaten we daar met een multicultureel Noord-Europees groepje te koukleumen om een bak met gloeiende kolen in het donker. Het groepje bestond uit 3 Zweedse heren, 2 Deense dames, 1 Duitser en (incl. ons) 4 Nederlanders. ‘Now Germany is the minority!' aldus de Zweedse heren. Het was (ijs)beregezellig, dat dan weer wel!

De 2^e nacht hebben we doorgebracht in het Sapa Summit Hotel na een net zo zware trekking door de rijstvelden van Sapa. En wat was het fijn om na 3 dagen niet douchen, eindelijk die warme douche te hebben. We dachten dat we een aardig kleurtje hadden van de zon, helaas bleek deze van het vuil te zijn. En wij maar afvragen waarom backpackers vaak zo vies zijn.

De laatste dag in Sapa zijn we naar een klein dorpje vlakbij Sapa gegaan. Hier was een prachtigmooie waterval en een leuke dansshow te zien. Het weer was helemaal omgeslagen en we liepen eindelijk weer in een t-shirtje! Hier kwamen we de onderhandelende Nederlandse dames uit de trein weer tegen! Ze hadden nu wat mooie sjaaltjes voor maar 200.000dong (€7,-) gekocht. Goed gedaan!

Aangezien ons visum bijna was afgelopen wilden we vanuit Sapa gelijk door naar Laos. Helaas bleek deze reis 3 dagen te duren. Na 3 dagen klimmen en met spierpijn in de benen, dachten we; ‘Zoek het maar uit! We gaan vliegen!'. Dus zijn we teruggegaan naar Hanoi en hebben een vliegtuig naar Laos gepakt. Maar daarover meer in het volgende verhaal!